منتخب متن شهادت امام حسن عسکری - مجله فروشگاهی

متن های شهادتامام حسن عسکری زبان حال شیعیان و ارادتمندان آن حضرت به زبانی ادبی و شاعرانه است.در این متن ها به مظلومیت امام، ظلم و ستم خلیفه عباسی، نحوه شهادت آن حضرت و شروعامامت امام زمان (عج) پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) اشاره دارند. در مطلب حاضرتعدادی از این متون غمناک را بخوانید.

متن شهادت امامحسن عسکری (ع)

شهر سامرا چندسالی بغض نموده بود. اینک این بغض ترکید. غم در کوچه های این شهر بیداد می نماید. باددر میان نخل های سر به آسمان سوده می چرخد و گویی با صدای خود نوحه و مرثیه می خواند.نخل ها چونان عزادارانی مو پریشان نموده اند و سوگوارانه به خون گریه کردن دجله می نگرند.

چند سالی بودکه همه سامرا بغض داشت. از همان وقت که خانه تحت محاصره امام در محله عسکر اسیراختناق بود. کسی وارد خانه امام نمی شد مگر اینکه بیگانگان او را تحتنظر می گرفتند.

از امروز اینخانه شاید این چنگال های اختناق شر خود را از اطراف این خانه مهجور بردارند اما چهبرداشتنی؟ که همراه است با رفتن آقا و مولای خانه. اهل خانه دیگر جمال زیبای حسنبن علی را نمی بینند. این خانه در ماتم فرو رفته است و حرامیان بیرون در می خندند.حرامتان باد این خنده! این بی شرمان که می خندند مزدوران بنی عباس هستند. درست همان گونهکه سال ها پیش جماعتی از بنی امیه در برابر مظلومیت اهل بیت قهقهه زدند و دیدندآنچه دیدند.

امام حسنعسکری در سامرا غریب است همانگونه که امام حسن مجتبی در مدینه غریب بودند. گوئیاتاریخ تکرار می گردد که دو حسن، دو امام معصوم این گونه مظلومانه و غریبانه با سمبه شهادت می رسند. و این تاریخ است که گواهی می دهد جد و جهد در تخریب گنبد وبارگاه حرمین عسکریین کمتر از جد و جهد در تخریب بقیع نبوده است و چه شباهت غم انگیزیاست این.

بجز مزدوران وعمال حکومت، بقیه شهر در ماتم فرو رفته است. سرمایه شیعه و یازدهمین امام دارد ازدست می رود. مردم برای تسلیت سر می رسند و برای باغ خزان زده سامرا چه دردی از اینبالاتر که باغبان شهر دیگر نیست؟ باغبانی که دل های مردم را پُرگل، پُر از گل هایمعرفت و تدین و آگاهی کرد.

چشمان سامراخون گریه می نماید و این اندوهی است جانگزا که با امامت فرزند ایشان بلکه اندکیالتیام یابد. اگرچه این داغ بر دل شیعیان آتش می زند، آخرین حجت خدا بر روی زمینآبی بر این آتش و مرهمی بر دل های سوخته است.

***

دشمنی و عداوتبا اهل بیت رسول الله که هر زمان خود را به رنگی و شکلی درآورده است؛ اکنون دروجود معتمد عباسی به صورت زهرآگین خود را نشان می داد. نه این چند روز که چندینسال در تمامی 28 سال عمر شریف حسن بن علی (ع). این چه مسلمانان و چه پیروانی هستندکه احترام فرزندان پیامبرشان را نگاه نمی دارند؟ چه رذل مردمانی هستند و چه نمک ناشناسانی.مگر همه برکت خود را از این خانواده ندارند؟

28 سالغریبانه و تحت کنترل زیست تا زمانی که خورشید هشتمین روز ربیع الاول سر از مشرقبیرون آورد. آنگاه بود که یازدهمین خورشید آسمان امامت و ولایت غروب نمود. حسن بنعلی یازدهمین خورشید هدایتگری بود که حق باری تعالی برای روشن نمودن راه شیعهبرایشان درنظر گرفته بود.

معتمد عباسیبه کسوف و پوشاندن چهره این آفتاب در پناه اختناق خودش راضی نشد. تنها غروب اینخورشید بود که او را راضی می کرد و او... و امام حسن عسکری... و آه.

***

زمین و آسمان سوگوارانهدر عزای فرزند ارجمند پیامبر اسلام (ص) داغدار و گریان هستند. خجل و سرافکنده باتمامی وجود به عرض تسلیت به تنها فرزند این امام همام اهتمام می ورزند. بادها اززمانی که امام حسن عسکری مسموم شدند، خشک و مسموم سرفه می نمایند.

آه از انسان هااگر به اندازه آسمان و زمین اندوهگین نباشند. آه اگر به اندازه آسمان و زمین منتظرنباشند تا تنها فرزند امام حسن عسکری (ع) برای دادگستری و ستاندن حق اهل بیت به پاخیزد.

به جان عهد می بندیمبا تو که مرثیه تو را بسراییم و پشتیبانی از نایب تو را در دل های خود بکاریم. مامنتظر منتقم هستیم.

حسن بن علی عسکری (ع)روزها را روزه می گرفت و شب ها را به عبادت و شب زنده داری می پرداخت. سال ها بهحبس خبیثان و بدسیرتان در قفس محله عسکریه شهر سامرا اسیر بود؛ وقتی از حبس واسارت درآمد، دیگر نه در این دنیا بلکه مرغ وجودش به ملکوت اعلا پرکشید. روزهایآخر که تشنه لب از سم دشمن، به خود می پچیچید، فرشتگان لقای الهی و خاتمه اسارت رامژده می دادند.

این رهایی برای جناب امام حسن عسکری سوگ ندارد، که رفتن ایشانشهادت است و فور بزرگ. سوگ از آن آن است که تنها و بی کس می گردد؛ این شیعیان هستندکه پدری مهربان را از دست می دهند. شیعیان! تسلیت.

شیعیانی که این سال ها زیاد همنمی توانستند امام را ببینند. مگر اندکی از آنها با واسطه ای و این مگر می توانستدلیلی داشته باشد جز آشنا شدن با دوران غیبت؟ ما شیعیان بی تابانه در انتظار دیدنروی ولی و جانشین هستیم.

***

دل سامرا تنگاست و دل دنیا تنگ است و آسمان و زمین دلتنگ است. اماممان حسن با علی العسکری (ع) دنیارا وداع می گوید بعد از 28 سال زیستن و 6 سال امامت که با درد و رنج سپری شد و اینهمه مهربانی پنهان را چگونه می توان به عزاداری نشست؟ چگونه می توان برای دل حجتبن حسن مرهمی شد؟ پسری که در مصیبت پدر است و بار ولایت را نیز بر دوش دارد و ازامروز نبض عالم هستی را به دست او داده اند؟

پسر چهار سالهشاهد است که پدر بزرگوارش از تب و دردی که از اثرات زهر است، می سوزد. می داند کهاین زهر دشمنانی است که اکنون بیرون از خانه در کمین هستند تا خبر شهادت امام حسنعسکری را به معتمد خلیفه عباسی برسانند و مژدگانی بگیرند. اهل خانه ضجه می زنند.

نرجس بانو همسر امام و حکیمه خاتون عمه ایشان، مغموم و سر در گریبان دست به دعابرداشته اند. باید پنهان بود. باید منتظر بود. منتظر روزی که پسر چهار ساله 313یار خود را بیابد و همه این غم و غصه ها را از بین ببرد. دنیا زنده و قائم است تاآن قیام وعده داده شده.

***

دشمنان خداحلقه حلقه دور خانه اهل بیت عصمت و طهارت را گرفته اند. گوش به زنگ. یکی یکی می شمارند.نفس های امام، ذکرهای امام، نمازهای امام و ناله های امام را. فضای سامرا همانقدرمسموم است که جگر امام.

آسمان و زمین همانقدر تنگ است که حلقه محاصره منزل امام.

حتی حرف زدن با اطرافیان سخت است که دیوارهای خانه گویا چشم و گوش دشمنان هستند.

چشم و گوش دشمنانی که شاید خود نیز علت این عداوت را ندانند.

کور و بی مقدار هستندکه نمی دانند انکه در محاصره گرفته اند و آرزوی شهادتش را می کشند، مهربان ترینانسان روی زمین است.

اگر قدم پیش بگذارند و چیزی از امام طلب نمایند، سخاوتش راخواهند دید.

هزاران افسوس که نمی خواهند ببینند.

نمی دانند بهار رد پای امام را می جوید تاسبز گردد.

نمی دانند خبرنگاران ها به امید درخشیدن بر بام خانه آن حضرت است که سوسو می زنند.

نمی دانند و دشمنی از همین ندانستن است که شروع شده و قرن ها ادامه دارد.

نادانیکه غربت امام حسن عسکری را رقم زد، سال هاست غربت و تنهایی امام حجت بن الحسن راادامه می دهد.

گروه فرهنگو هنر خبرنگاران