شیرین کننده های مصنوعی آنقدرها هم که تصور می گردد بی ضرر نیستند
به گزارش مجله فروشگاهی، یک آنالیز تازه نشان می دهد که شیرین کننده های مصنوعی با تغییر دادن میکروب های روده ممکن است خط ر افزایش وزن، دیابت و بیماری قلبی را بالا ببرند.
به گزارش خبرنگاران به نقل از نشنال جئوگرافی دانشمندان مدت ها است که وجود رابطه ای میان شیرین نماینده های مصنوعی و چاقی در انسان ها را حدس می زدند، اما تا همین اواخر این رابطه فقط در موش های آزمایشگاهی نشان داده شده بود.
اکنون دانشمندان در نخستین کارآزمایی بالینی این شیرین نماینده ها را در انسان ها آزمایش نموده اند. نتایج این کارآزمایی نشان می دهد که شیرین نماینده های مصنوعی نه تنها میکروب های درون روده های انسان ها را که برای تامین مواد مغذی ضروری، ساخت ویتامین K و هضم فیبرهای غذایی ضروری هستند، تغییر می دهند- بلکه ممکن است بر سرعت جذب قند از خون پس از مصرف یک وعده غذایی اثر بگذارند. هر چه قند یا گلوکز برای مدت بیشتری در خون باقی بماند، خطر دیابت، بیماری قلبی-عروقی و بیماری مزمن کلیوی افزایش پیدا می نماید.
به گفته دانشمندان، مصرف این شیرین نماینده ها به امید ایجاد حس طعم شیرین بدون دادن تاوان کالری بالا بوده است، اما این آنالیز در انسان ها نشان می دهد که این شیرین نماینده های غیرمغذی و کم کالری در انسان ها خنثی نیستند.
هر انسان دارای مجموعه منحصربه فردی از میکروب ها - باکتری، ویروس و قارچ- است که به طور طبیعی درون بدن و روی بدن، در روده، بینی، دهان و روی پوست و چشم قرار دارند. مجموعه سلول هایی که این جمعیت میکروبی را می سازند. معادل شمار سلول های تشکیل دهنده بدن انسان هستند. این مجموعه که میکروبیوم نامیده می شوند در هنگام تولید در بدن کاشته می شوند و نه تنها به گوارش یاری می نمایند، بلکه باعث محافظت در برابر عوامل آسیب رسان هم می شوند و از دستگاه ایمنی حمایت می نمایند.
دلیل اختلال میکروبیوم بوسیله شیرین نماینده های مصنوعی این است که با وجود اینکه برای انسان های کم کالری یا بدون کالری شمرده می شوند، به عنوان ماده مغذی برای بعضی از میکروب ها عمل می نمایند و باعث تکثیر آنها می شوند. در نتیجه عدم تعادلی در جمعیت میکروبی ایجاد می گردد که می تواند به التهاب مزمن روده یا سرطان روده بزرگ بینجامد.
این آنالیز بعلاوه ثابت می نماید که شیرین نماینده های مصنوعی می توانند میکروبیوم روده را پس از دو هفته مختل نمایند و اثرات آنها بر سوخت وساز قند از فردی به فرد دیگر فرق دارد.
شیرین نماینده ها بر افراد مورد آزمایش اثر مشابهی نداشتند
از شیرین نماینده های مصنوعی رایج می توان به ساخارین، ساکرالوز، آسپارتام و استویا اشاره نمود.
در این آنالیز برای آزمایش تاثیر شیرین نماینده های مصنوعی بر توانایی بدن در کنترل کردن اوج گیری قند خون پس از مصرف وعده های غذایی حاوی قند، گروهی از داوطلبان پس از نوشیدن یک نوشیدنی قندی آزمایشی از لحاظ اندازه قند خون زیر نظر گرفته شدند. اندازه های قند خون به طور طبیعی باید 15 تا 30 دقیقه پس از خوردن ماده قندی بالا رود و در طول دو تا سه ساعت به حد طبیعی بازگردد. اگر اندازه ها قند در حد بالا رفته باقی ماند، نشاندهنده آن است که بدن نمی تواند به درستی قند را تولید و دخیره کند، پدیده ای که به آن عدم تحمل گلوکز می گویند.
در این آنالیز نو، آزمایش سواکرالوز و ساخارین درافراد نشان داد که این ماده بدن را به سمت عدم تحمل قند یا گلوکز می کشاند که در صورت تداوم می تواند باعث افزایش وزن و دیابت گردد. مصرف آسپارتام و استویا در اندازه های مصرف شده در این آنالیز بر تحمل کلوگز اثری نگذاشتند.
این پژوهشگران می گویند پاسخ های قندی که بوسیله ساخارین و سوکرالوز که احتمالا بوسیله میکروبیوم روده در بدن ایجاد می شوند، ممکن است بارزتر باشند.
این پژوهشگران برای ثابت کردن این که جمعیت میکروبی روده باعث اختلال اندازه قند خون شده است، میکروب های مدفوعی افراد شرکت نماینده در این بررس را به موش های عاری از میکروب تزریق کرند. این آنالیز نشان داد که میکروب های به دست آمده از داوطلبان با قند خون بالا رفته نیز باعث مختل شدن کنترل گلوگز در موش ها شدند.
گرچه افراد مورد ازمایش در این آنالیز برای مدت طولانی پیگیری نشدند، این آنالیز برای نخستین بار نشان داد که میکروبیوم بدن به شیرین نماینده های مصنوعی به شیوه ای کاملا فردی پاسخ می دهد. این شرایط می تواند در بعضی از افراد اگر نه همه افراد بسته به نوع میکروب ها و نوع شیرین نماینده مصنوعی سوخت وساز قند را مختل کند.
البته این آنالیز پرسش های نوی هم برمی انگیزد که آنالیز های بعدی باید به آنها پاسخ دهند:مثلا افراد مورد آزمایش در این آنالیز قبلا سابقه مصرف شیرین نماینده های مصنوعی را داشتند و روشن نیست آیا در افرادی که به طور مرتب از این مواد مصرف می نمایند، اختلال مشابهی در سوخت وساز گلوکز رخ می دهد یا نه یا درجاتی از سازگارشدن در آنها رخ می دهد.
بعلاوه معلوم نیست که تفاوت مشاهده شده میان افراد در این آنالیزب دلیل ژنتیکی، اپی ژنتیکی یا سبک زندگی داشته است.
منبع: همشهری آنلاین