دید و بازدیدهای نوروزی در ماه مبارک رمضان ، از گلدسته خوانی تا آشتی کنان در زورخانه - مجله فروشگاهی

خبرنگاران - بهاره خسروی :چراکه نوروز برای ما ایرانی ها فقط یک جشن ساده کوچک نیست. در واقع نوروز و آیین های آن برای ما ایرانی ها یک جشن ساده آیینی نیست بلکه در دل آن کلی درس زندگی و انسانیت نهفته است. به همین دلیل با آمدن اسلام به ایران نه تنها این سنت زیبای ایرانی از میان نرفت بلکه با تلفیق سنت های اسلامی، نوروز برای ما رنگ و بوی زیباتری گرفت و عمده ترین دلیل کم رنگ نشدن توجه و اهمیت ایرانی به مسائل مذهبی و حفظ شأن آداب دینی و مذهبی در کنار این جشن باستانی است.

قصه های خواندنی تهران را اینجا بببینید

گلدسته خوانی

از چند روز مانده به شروع ماه مبارک مانند عید نوروز مردم با غبارروبی مساجد و نوکردن لباس ها و آشتی و رفع کدورت و حلالیت طلبیدن به استقبال ماه مبارک می روند. یکی از رسم هایی که در تهران و شهرری همزمان با ماه مبارک انجام می شد گلدسته خوانی است. مساجد شیعیان اغلب 2گلدسته دارد. در این مراسم 2نفر بالای گلدسته های مسجد می ایستند و هرکدام نیم بیت هایی را می خواندند اما بخش هایی را هردو مشترک می خواندند.

لعنت به ابن مجلم

در ماه مبارک رمضان هم ولادت مبارک امام حسن(ع) و ایام مبارک شب قدر و شهادت مولای متقیان حضرت علی(ع) و عید فطر را داریم. تقارن این عید مذهبی با نوروز بستگی به مناسبت های آن دارد. برای مثال اگر روزهای اول تقارن پیدا می کرد شادمانی و شعف مردم بیشتر می شد اما اگر ایام شهادت تقارن پیدا می کرد، کسی تبریک عید را بر زبان نمی آورد بلکه بر ابن ملجم لعنت می فرستادند و شادی نمی کردند.

صله رحم بعد از افطار

دید و بازدید و در واقع رسم زیبای صله رحم از رسوم مشترک نوروز و رمضان است. در سال های تقارن این دو عید بساط افطاری و کمک به نیازمندان به راه است. بیشتر خانواده ها بعد از ساعت افطار به دیدار اقوام و عزیزان می رفتند تا میزبان و میهمان راحت تر از یکدیگر پذیرایی کنند. نکته مهم تر احترام به روزه داران بود. اگر فردی به دلیل عذر شرعی اجازه روزه گرفتن را نداشت به احترام ماه روزه در ملأعام روزه خواری نمی کرد. مغازه هایی هم که خوراکی می فروختند پشت شیشه روزنامه می چسباندند.

آشتی کنان در زورخانه ها

ایجاد دوستی و محبت میان ریش سفیدان به ویژه پهلوانان از دیگر رسوم جالب ماه مبارک رمضان در تهران قدیم بود. در این رسم پهلوانان در زورخانه ها یا کوچه تنگ و آشتی کنان، اسباب آشتی افرادی که با هم قهر بودند را فراهم می کردند.