چین، برای روسیه خطر است - مجله فروشگاهی

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

به گزارش خبرنگاران، بهرام امیراحمدیان در مورد سفر پوتین به منطقه با توجه به حوادث جاری و آیا اینکه حمله به آرامکو به نفع روسیه بود یا خیر گفت: روسیه وارد منطقه می گردد، آمریکا در آنجا نیست. چی کار باید بکند؟ قطعا باید نیروها را نگه دارد و هزینه کند که این مساله زیاد برای او فید بک خوبی ندارد. مثلا در سوریه روس ها هزینه نموده اند. باب حضور روسیه از همانجا باز شد. ولی در نهایت کوششی که روسیه برای ایفای نقش ابرقدرتی می نماید مثل دوره جنگ سرد نیست. بنابراین این فضا تنها فرصتی را به روسیه برای قدرت نمایی می دهد. کوششی که روسیه برای ابرقدرتی می نماید همانند دوره جنگ سرد نیست و اگر دنیا دوقطبی گردد قطب دوم آن روسیه نیست ولی قطعا قطب اول آن آمریکا است. روسیه با یک دنیا دو قطبی مخالف است و در این فکر است که یک دنیا چند قطبی تشکیل دهد، و به همین دلیل به هیچ وجه دوست ندارد چین تبدیل به قطب دوم گردد.

این کارشناس درباره رویکرد روسیه در قبال چین و اینکه آیا مسکو با پکن رقابت تنگاتنگی دارد گفت: بله چون نمی خواهد دنیا دو قطبی گردد در دنیا حاضر روسیه دیگر در صندلی قطب دوم نیست. پس اگر روسیه نیست چین هم نباید باشد. چین خطرهای خودش را برای روسیه دارد.چرا این را می گویم؟ بعضی دنیا را دوقطبی نگاه می نمایند می گویند آمریکا و چین دو قطب اصلی هستند و چین در تجارت خارجی نیز از آمریکا جلوتر است و با کشورهای بیشتری در ارتباط است، اما در نظر گرفته نمی گردد که این تجارت خارجی جمعیتی بالای یک میلیارد را پوشش می دهد، این در حالی است که تجارت خارجی آمریکا تنها برای350 میلیون نفر است. از طرفی اگر مبنا را فراوری ناخالص داخلی قرار دهیم برای آمریکا که رقمی بالغ بر 20هزار میلیارد دلار است را باید تقسیم بر 350 میلیون نفر کنیم که به هر نفر 54 هزار دلار می رسد.

وی افوزد: چین که قدرت دوم دنیا است بنابراین اگر فراوری ناخالص داخلی آن را که چیزی حدود کمتر از 14 هزار میلیارد دلار را باید تقسیم بر یک میلیاردو سیصد و پنجاه میلیون نفر تقسیم کنیم که در این صورت پنج برابر کمتر از آمریکا سهم می برند. از طرفی دولت چین باید برای مدیریت این جمعیت بالا تجارت را افزایش دهد، محصولات کشاورزی فراوری کند، آموزش عمومی را انجام دهد، بهداشت و درمان عمومی را ارائه دهد، جاده بسازد و غیره... خب این موارد باید از کدام بودجه تامین شوند؟ بنابراین باید گفت که طبقه بندی ما برای اینکه بگوییم چین در رتبه دوم واقع شده است غلط است که البته ممکن است از لحاظ تئوری درست باشد. در نتیجه عواملی چون وسعت و جمعیت نقش بسزایی در محاسبات ما دارند.

امیراحمدیان درباره به صرفه بودن حضور روسیه در خاورمیانه نیز گفت: در راستای بحث اصلی نیز باید بگویم حضور روسیه در خاورمیانه از لحاظ مالی برای این کشور درآمدی آن چنانی ایجاد نمی نماید. اگر هم روسیه بخواهد حضور داشته باشد باید هزینه بدهد و این کشور در شرایط فعلی قادر نیست تا هزینه دهد و این کشور سعی نموده تا قدرت نرم خود را جایگزین قدرت سخت خود کند. در این راستا آنها بنیاد صلح (روسکی میر) تشکیل داده اند و کوشش دارند تا آن را توسعه دهند. از طرف دیگر چین نیز بنیاد دیگری به نام کنفوسیوس دارد که درصدد گسترش آن است.

وی توضیح داد: هدف از این کارها این است که بگویند قدرت سخت بدنامی می آورد و کارایی نیز ندارد. در همین بین وقتی روسیه کریمه را اشغال می نماید از قدرت سخت استفاده نموده و اروپا را از خود ترسانده است و اروپا نیز در پاسخ تحریم هایی اعمال نموده است. به نظر من این موقعیت فرصت خوبی را برای ایران فراهم می کرد تا اروپا را به سرمایه گذاری در گاز ترغیب کند که متاسفانه ایران این کار را نکرد. هر چه ایران به روسیه نزدیک تر شد از اروپا نیز دور تر شد.

مشروح این گفت و گو را اینجا بخوانید.

310311