چرا نباید وارد دعوای بچه ها با یکدیگر شد؟ والدین نخود هر آش نیستند!
به گزارش مجله فروشگاهی، وقتی بدون درخواست بچه ها یابر اثر چغلی کردن یکی از آن ها هم چون سوپرمن وارد نزاع می شویم تا مساله را حل کنیم، به فرزند خود کمک می کنیم یک دست پاچلفتی همیشه متکی باشد، کسی که عادت به بازنده شدن ندارد و مدام از اهرم مامان و بابا برای حل مساله کمک می گیرد.
بیایید مساله ای مهم مانند کشمش و گرفتاری های بچه هاه را از منظری دیگر ببینیم و با طرح چند پرسش این مساله را بازبینی کنیم:
1. آیا بگومگوهای بچه ها همیشه اسیب زاست و باید سریع انتها یابد؟
2. ایا مداخله مستقیم والدین و هراس آنها از بیخ پیدا کردن مرافعه بین بچه ها منجر به تقویت تاب آوری و فکر حل مساله ای بچه ها می شود؟
3. آیا مدیریت سوپرمنی والدین در هر بگومگویی به کودک امکان شناسایی استانه تحمل خودش و دیگران را خواهد داد؟
4. ایا نوسان بچه ها بین دو قطب دوستی / دشمنی یا قهر/اشتی امری غیرطبیعی است که نیازمند راهبری و کنترل والدین است؟
5. آیا همیشه دعوا و قلدرمابی همسالان منجر به از دست رفتن اعتماد به نفس کودک ما خواهد شد؟
6. آیا همیشه باید نگران چهره کودکمان در انظار عمومی باشیم تا به عنوان یک قلدر یا توسری خور شناخته نشود؟
در این زمینه بخوانید:
چرا پول چرک کف دست نیست؟! آموزش به بچه ها
نظارت بر جمع بچه ها باید غیر مستقیم با حداقل دخالت باشد. اجازه بدهید خودشان کشمکش کنند و راه حل را با آزمون و خطا بیابند.
تا مادامی که اسیب جسمانی شدید پیش روی کودک شما نیست به او فرصت استفاده از پتانسیل های حل مساله فکرش را بدهید. بچه ها زیر ده سال در بستر همین دعواها، قهر و اشتی ها با بچه ها هم سال، شخصیت خود را پی ریزی می کنند.
مداخلگری مداوم والدین در حل مسایل و چالش های روزمره بچه ها حداقل چند آسیب حتمی در پی خواهد داشت.
1. تقویت رابطه بند نافی و چسبنده کودک با والدین
2. عدم توسعه هوش هیجانی و توانمندی های بین فردی
3. عدم رشد توان مساله یابی و حل مساله مبتنی بر خوداتکایی
4. عدم اعتماد به جامعه بیرون از خانه
5. گرفتاری در آسیب ها و تله های فکری مانند تله فاجعه سازی، تله قربانی، تله کمال طلبی منفی .
حالا باید تصمیم بگیریم یک والد موثر در سایه باشیم یا یک ناظم/پلیس سوپرمنی همیشه وسط مهلکه.
* دانشجوی دکتری فلسفه تربیت
در این زمینه بخوانید:
بچه ها در چه سنی می توانند از شبکه های اجتماعی استفاده کنند؟
چرا نباید مراکز آموزشی را به بنگاه اقتصادی تبدیل کنیم؟
منبع: ایرنا زندگی