پل کهکشانی شناسایی شد - مجله فروشگاهی

به گزارش خبرنگاران و به نقل از تک تایمز، اخترشناسان در مطالعه اخیرشان پیروز به شناسایی یک پل رادیویی با طول 10 میلیون سال نوری شدند.

بنابر گفته اخترشناسان این نخستین باری است که این پدیده مشاهده شده است و دانشمندان امیدوارند بتوانند توسط آن به بینش جدیدی در مورد جهان دست یابند.

جهان بسیار گسترده است، اما این جهان فقط از فضای خالی همراه با کهکشان ها تشکیل نشده است.

این خوشه های کهکشانی توسط رشته های طولانی پلاسما به یکدیگر متصل می شوند. این رشته ها می توانند تا میلیون ها سال نوری گسترش یابند. این پل های کهکشانی به عنوان رشته هایی با گرد و غبار، گاز و حتی الکترون هایی که در امتداد آنها در سرعت های فوق العاده سریع حرکت می کنند، شناخته می شوند.

محققان شواهدی از میدان مغناطیسی موجود در امتداد یک رشته را شناسایی کردند. این رشته تا فاصله 10 میلیون سال نوری بین جفت خوشه های کهکشانآبل 0399 (Abell 0399) و آبل 0401(Abell 0401) کش می آید.

فدریکا گوانی(Federica Govoni) از مؤسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا(Italys National Institute for Astrophysics) در مصاحبه با شبکه نشنال جیئوگرافیک(National Geographic) گفت: اتصال انتشار رادیویی این خوشه کهکشانی تاکنون مشاهده نشده است. در حالی که اخترشناسان به دلیل فراوانی گاز داغ، ماده تاریک و ستاره ها قادر به مشاهده خوشه های کهکشانی هستند، اما دیدن چیزی که میان این خوشه واقع شده است، بسیار سخت است.

طی این مطالعه اخترشناسان از تلسکوپ رادیویی به نام آرایه کم فرکانس(Low-Frequency Array) استفاده کردند.

آنها توانستند یک ردیف از انتشارات رادیویی قابل توجهی که دو خوشه کهکشانی مذکور را به یکدیگر متصل کرده بودند شناسایی کنند. این انتشارات که سنکروترون(synchrotron) نامیده می شوند توسط الکترون هایی که در اطراف میدان مغناطیسی و با سرعت نور به شکل مارپیچ حرکت می کنند، تولید می شوند.

تابش سنکروترون(به انگلیسی: Synchrotron radiation) یک تابش الکترومغناطیسی است که توسط یک سنکروترون تولید شود. این تابش مشابه تابش سیکلوترون است اما در حرکت ذرات باردار در سرعت های نزدیک به سرعت نور در میان میدان های مغناطیسی تولید می شود.

اخترشناسان همچنین پیروز شدند قدرت این میدان مغناطیسی که تنها حدود یک میلیون بار ضعیف تر از میدان مغناطیسی زمین است تخمین بزنند.

یافته های این مطالعه در مجله Science منتشر شد.