معرفی غازیاغی و خواص درمانی آن - مجله فروشگاهی

نویسنده: صمصام صانعی

نام علمی:

Alisma plantago-aquatica L.، نام فرانسه Alisme و نام انگلیسی آن Water Plantain می باشد. نام های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، غازیاغی، رجل الوَز، بارتنگ آبی و کلاغ پا نامیده شده است.

تیره گیاه:

Alismaceae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است علفی و چند ساله به ارتفاع حدود 70 سانتی متر گاهی موارد بیشتر و ساقه زیرزمینی آن متورم و ریشک ها از آن بیرون می آیند. برگ های آن دراز، نوک تیز و بیضی شکل که همه با دمبرگ از ریشه خارج می شوند. گل هایش کوچک، سفید رنگ و در برخی موارد صورتی هستند.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی معتدله سرد کشورها و در ایران بیشتر در استان های شمال غربی انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در آن: پالمی تیک اسید، استاریک اسید، اولیک اسید، لینولئیک اسید، فوفورالدئید، اسپاراژین، فیتوسترول، فیتوسترولین، رزین، قند، نشاسته، پروتئین و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

سرشاخه ها و ریشه

نحوه مصرف:

خشک شده برگ ها و ریشه را به صورت دم نموده یا جوشانده استفاده می نمایند و در طب سنتی برای درمان بیماری ها نحوه و اندازه مصرف را پزشک تشخیص داده و تجویز می نماید.

خواص درمانی:

خنک نماینده و ضد استسقاء، محلل و شیرافزا، کاهنده درد زایمان و حساس نماینده چشم و گوش نسبت به اجسام و اصوات، کم نماینده وزن و شفاف نماینده رخسار، طولانی نماینده عمر و تقویت نماینده عمومی بدن، تنظیم نماینده قند خون و خارج نماینده سنگ کلیه، محرک و ادرارآور، مقوی و اشتهاآور، تصفیه نماینده خون و تقویت نماینده چشم، پاک نماینده کلیه و مثانه و مسکن دردهای مفصلی می باشد. ضمناً برای اسهال خونی، فساد لثه، نقرس، زردی، وزوز گوش و سوزش ادرار هم مفید است. در استعمال خارجی التیام بخش زخم ها، سوختگی ها، جذام، جراحات و تا حد زیادی برطرف نماینده برص می باشد.

تذکر:

خوردن میوه غازیاقی انسان را عقیم می نماید.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون