راهنمایی برای هنرهای سنتی ژاپن - مجله فروشگاهی

شودو (خوشنویسی)

خوشنویسی یکی از هنرهای مورد علاقه ژاپنی هاست. زمان طولانی، وانگ ژی چی، هنرمند خوشنویس چینی قرن چهارم میلادی الگوی خوشنویسان ژاپنی بود اما پس از ابداع حرف های ژاپنی هیراگانا و کاتاکانا، نگارش زبان ژاپنی توسعه یافت و خوشنویسان ژاپنی سبک هایی ویژه ژاپن خلق کردند. در کنار کانجی، یا همان حروف ژاپنی، خوشنویسی نزدیک به هزار سال پیش و در دوران هیان از چین وارد این کشور شد. سبک های متنوعی در خوشنویسی ژاپنی وجود دارد. سوشو، یا سبک دست چمنی، بیشتر برای زیبایی هنری و اشعار به کار می رود. این حروف و سیلاب هایی که به طرز هنرمندانه ای به هم چسبیده نوشته شده اند، برای کسی که ژاپنی را یاد می گیرد در ابتدا قابل خواندن نیست، اما به هر رو زیبایی آن از چشم بیننده پنهان نخواهد بود. در در شودو از وسایل و ابزار خاصی استفاده می کنند که می توان در این میان به جوهر جامد، واشی که همان کاغذ سنتی ژاپنی است و سنگ جوهر اشاره کرد که آن را ساییده و با آب آمیخته می کنند. در هنگام آماده کردن این خوشنویسی آب را بر روی سنگ جوهر ریخته و با جوهر جامد می سابند و در این زمان است که جوهر مایع به دست می آید. قلم موها در اشکال و اندازه های گوناگون و بیشتر از موی زبر حیوانات ساخته می شوند.

ایکه بانا (چینش گل کنار هم)

سابقه گل آرایی در ژاپن که ایکه بانا (ikebana) نامیده می شود مربوط به قرن 15 میلادی است. ایکه بانا خود دارای سبک های مختلفی است که هر یک فلسفه ای خاص دارد. گل فروش های زیادی را می بینید که در ژاپن دسته گل های رنگارنگ را ایجاد می کنند، اما در حقیقت همه آن ها نمی توانند سبک هنری قدیمی ایکه بانا را پیاده کنند. ایکه بانا معمولا ساده تر از روش چینش گل در سراسر دنیاست اما تاکید آن بیشتر روی رنگ ها، زمینه، شکل و تعادل گیاهان و شاخه ها کنار هم است. ایکه بانا در ذات خود روشی برای بیان خلاقیت هنری است. در این سبک گل آرایی از قواعد دقیقی پیروی می شود و گل ها و شاخ و برگ ها نماد آسمان، زمین و مردم هستند. بعضی از روش های این گل آرایی ساده و در عین حال بعضی از آن ها نیز بسیار تجملاتی هستند. در ایکه بانا، گل آرایی با استفاده از گل های فصل به شکلی صورت می گیرد که جذابیت و زیبایی را بین گل، گلدان و محیطی که در آن واقع شده است، خلق کند.