دیدار از آخرین شانگریلا (بوتان) - مجله فروشگاهی

آب و هوای بوتان چطور است؟

بوتان کشوری است که بیشتر سال در آن بارندگی (بارش باران) اتفاق می افتد. سال گذشته در زمستان تنها 5 شهر بوتان بارش برف را در اواخر ماه دسامبر و اوال ژانویه تجربه کردند. جالب است بدانید که زمانی مناطق شمالی بوتان زمستان سرد و برفی را تجربه می نمایند ممکن است در مناطق مرکزی شرایط جوی بسیار مطبوع باشد. جنوب بوتان آب و هوای موسمی گرمسیری دارد و در زمستان حداقل دما ممکن است تا 15 درجه سانتی گراد برسد اما کمتر نخواهد شد. در تابستان هم حداکثر دما به 30 درجه سانتی گراد می رسد.

بوتانی ها پیروان بودا

از آنجاییکه کشور بوتان با منطقه تبت و شهر لهاسا (مرکز بودائیان) همسایه است، بوتان به تدریج تحت تأثیر افکار بودائی نهاده شد. معابد متعدد بودایی در این کشور به همین دلیل به وجود آمدند و متأثر از حکومت بودائی این کشور هستند. بیش از 70% مردم پیرو آیین بودایی هستند. بقیه عمدتاً هندو مذهب هستند و در بخش های جنوبی کشور زندگی می نمایند. هر دو آیین با صلح و حمایت برابر دولت همزیستی دارند.

آنچه باید درباره بوتان بدانیم:

• واحد پول بوتان نگولترم با واحد جزء (چتروم) است.
• صادرات بوتان را نیز سیمان، مواد معدنی، الوار، هل و زنجبیل و سایر ادویه جات تشکیل می دهد. در سال 1980 بوتان تنها کشور دنیا بود که تلفن نداشت.
• شهرهای مهم این کشور فونت شولینگ ، پارودز، یاتونگ هستند.
• جمعیت این کشور در سال 2011 حدود 708،427 نفر بوده است و ازنظر جمعیتی صد و شصت و پنجمین کشور دنیا محسوب می گردد. 59 درصد از مردم آن از نژاد بوتانی و 35 درصد نپالی هستند. امید به زندگی برای زنان 66 سال و برای مردان 65 سال است. میانگین سنی 5/23 است.
• زبان رسمی مردم بوتان (دزونگخا؛ نوعی زبان تبتی) است، این زبان یکی از 58 زبان خانواده زبانی تبتی است. همچنین گویش نپالی نیز در این کشور متداول است. مردم بوتان عمدتاً شامل انگالوپها و شارچوپها که به ترتیب بوتانی ها غربی و بوتانی های شرقی نامیده می شوند، هستند. کشور بوتان از سال 2004 هرگونه خریدوفروش دخانیات و محصولات تنباکو را ممنوع نموده است.

در کشور بوتان چه می بینیم؟

سال 1974، زمان پا دریافت گردشگری در بوتان بود. دولت این کشور تصمیم گرفت روی گردشگری و جذب توریست سرمایه گذاری کند. آنها از راه ترویج فرهنگ و سنت های منحصر به فرد کشور بوتان، درآمدزایی برای این کشور را شروع کردند. در آن سال 287 گردشگر از بوتان دیدن کردند. در سال 1992 تعداد گردشگرانی که به این کشور سفر کردند به 2850 نفر رسید و این رقم در سال 1999 به 7158 نفر افزایش پیدا کرد. طبق گزارش ها، در اواخر دهه 1980 میلادی صنعت گردشگری، بیش از 2 میلیارد دلار سودآوری برای کشور بوتان به همراه داشته است.

اکنون کشور بوتان درحال توسعه صنعت گردشگری خود است. این موضوع به گردشگران بیشتری (تا 100 هزار نفر سالانه) امکان بازدید از این کشور را می دهد؛ کشوری که فصل سفری خاصی ندارد و در تمام سال میزبان گردشگران است. در این مدت خطوط هوایی جدیدی ایجاد شده اند تا دسترسی به بوتان آسان تر باشد. دولت امیدوار است که با یک سیاست گردشگری مدیریت شده، علاوه بر حفظ پایداری و ثبات فرهنگی، درآمدها و مشاغل بیشتری برای اقتصاد این کشور ایجاد کند. حسن افزایش گردشکر در بوتان این است که زمان جشنواره های مذهبی، با هجوم توریست ها به مناطق محلی، پول و سرمایه به سمت جوامع محلی بوتان سرازیر می گردد.

جاذبه ها و شهرهای بوتان رابشناسیم

شهر تیمفو، شهر بدون چراغ قرمز

تیمفو، پایتخت یکی از جذاب ترین مقاصد گردشگری در جنوب آسیاست؛ شهری که حدود 100 هزار نفر جمعیت دارد و خاندان سلطنتی بوتان هم در آن ساکن هستند. این شهر کوچک مرکز اصلی تجارت، دولت و مذهب مردم بوتان است و با تنوع زیاد رستوران ها، کافه ها و مراکز خرید در حقیقت شهر مدرنی محسوب می گردد که البته هویت و ارزش های فرهنگی خود را به درستی حفظ نموده است. در کمتر شهری در بوتان می توان دستگاه خودپرداز پیدا کرد اما پایتخت این کشور در این زمینه پیشرفت های خوبی داشته است. تیمفو تنها پایتخت دنیا است که در آن چراغ قرمزی وجود ندارد.

صومعه چیمی بوتان و داستان شفای زنان نازا!

چیمی که هم به عنوان صدای سنج ایجاد کردن و هم به عنوان صومعه یا معبد شناخته می گردد، نام یک صومعه بودایی در پوناخا واقع در نزدیکی Lobesa است. مخزن صومعه از نمادهای چوبی اصلی فالوس ساخته شده است. یکی از برکت هایی که برای این معبد شناخته شده نعمت بچه دار شدن برای زنانی است که به زیارت این معبد رفته اند. بوتانی ها مغ=عتقدند این معبد عامل شفای زنان نازا بوده. بعضا نمادهای جنسی نیز در این معبد دیده می گردد که به داستان بچه دار شدن زنان بی ارتباط نیست.

شهر پارو، میزبان آشیانه ببر در بوتان

شهر پارو در غرب کشور بوتان است. با کشور هندوستان هم مرز است و صومعه Taktshang مشرف به این شهر است. این صومعه از جاذبه های پرطرفدار این کشور آسیایی به حساب می آید. Taktshang صومعه معروف بودائیان بوتان، در بالای پرتگاهی به ارتفاع 900 بناشده. این صومعه یک شاهکار مهندسی و مکانی بسیار زیبا و دیدنی محسوب است. صومعه Taktshang برای بودائیان بسیار مقدس و با احترام بوده و نام دیگر آن آشیانه ببر است. هرچند این معبد دو بار آتش گرفته ولی بیش از هزار سال است که به خوبی پابرجا مانده.

موزه ملی بوتان در شهر پارو

موزه فرهنگی در شهر Paro در غرب بوتان است. این موزه سال 1968 تاسیس شده است. در کتابخانه ملی تیمفو، متون کهن و تاریخی نگهداری می گردد که به خوبی تاریخ بوتان را نشان می دهد. هزاران نسخه خطی و متون کهن در این کتابخانه وجود دارد که برای بازدید نمایندگان می تواند جذاب باشد. کتابخانه ملی مجهز به بخش مدرن علمی هم هست و نسخه های کتیبه ای از سنت های بودایی در آن نگهداری می گردد. در این کتابخانه بیش از 3000 آثار هنری بوتان نهاده شده است.

شکم گردی در بوتان

مهمترین غذای سنتی بوتان اماداتشی است. این غذا ترکیبی از فلفل های بسیار تند است که در پنیر تهیه شده از شیر گاومیش طبخ می گردد (در برخی مناطق شهری شیر گاو جایگزین می گردد). توصیه می کنیم حتما این غذا را امتحان کنید.