چند نکته درباره اعتراضات ونزوئلا

به گزارش مجله فروشگاهی، جدید تظاهرات و اعتراضات در ونزوئلا از سه شنبه گذشته به دعوت آقای خوان گوایدو، رئیس مجلس ونزوئلا و یکی از رهبران جوان مخالفان حکومت شروع شد.

چند نکته درباره اعتراضات ونزوئلا

در گذشته هوگو چاوز که با رأی اکثریتی روی کار آمد، سیاست هایی در پیش گرفته شد که اکنون میراث آن برای مادورو رئیس جمهوری فعلی باقی مانده است. یک ساختار سیاسی و مالی سوسیالیستی، دولتی کردن منابع، سیستم خدمات اجتماعی قدرتمند به نفع اقشار پایین جامعه و فقرا که با اتکا به درآمدهای نفتی انجام شد. اقتصاد ونزوئلا متکی به نفت و درآمدهای حاصل از آن است. در دنیا به درآمدهای نفتی دو نگاه متفاوت وجود دارد.

نگاهی نفت را نفرین سیاه می خوانند که می تواند در صورت عدم مدیریت صحیح درآمدهای نفتی، سرنوشت نامطلوبی را برای کشور های نفتی رقم بزند؛ کمااینکه این اتفاق برای ونزوئلا رخ می دهد. بعضی کشورهای نفت خیز هم معتقدند که می توان با مدیریت درآمد و ذخیره سازی درآمدها، اتفاقات خوب و مثبتی را رقم زد. درآمدهای نفتی در زمان چاوز بسیار نامطلوب هزینه شد. صرف بعضی همسایگان ونزوئلا شد، هزینه اتحادیه های بولیواری در داخل ونزوئلا شد، شبکه ای از طرفداران دولت چاوز به وجود آمد و در این راه هزینه شد. بخش بزرگی از این درآمدها خرج خدمات اجتماعی رایگان شد و غیره. اما پس از کاهش قیمت نفت و طبیعتا کاهش درآمدهای دولت، اقتصاد ونزوئلا را به سرعت تحت تاثیر خود قرار داد. یعنی اقتصاد تک محصولی نفتی، منجر به بروز مسائل فراوانی برای دولت شد که این وضعیت به دولت مادورو به ارث رسید. او که میراث دار سیاست های چاوز بود، با توجه به کاهش درآمدهای نفتی، نتوانست سیاست های او را ادامه دهد و مسائل مالی و تورم دامنگیر دولت شد. تمام کوشش مادورو هم مبتنی بر مسافرت های مختلف به کشورهای دنیا برای فروش نفت و بازاریابی اختصاص یافت تا بتواند درآمدهای دولت را بالا ببرد، به پیش فروش نفت روی آورد و به ویژه با روسیه و چین پیوند مالی خوبی برقرار کرد، اما مسائل داخلی او لاینحل باقی ماند. مادورو نتوانست پیوندهای مناسبی با جامعه مدنی(که به نابودی کشیده شد) برقرار کند، نتوانست با نیروهای اپوزیسیون به یک همگرایی و تفاهم ملی دست یابد.

همه این موارد باعث بروز بحران حاد مالی شد که مهاجرت گسترده حدود 3میلیون نفری مردم را در پی داشت، فقر به وضعیت اسفباری رسید، نرخ جرم و جنایت افزایش یافت و نارضایتی مالی به وجود آمد. مادورو که در دور دوم ریاست جمهوری خود با درصد کمتری نسبت به دور اول به کاخ ریاست راه یافته بود، موقعیت داخلی ضعیف تری پیدا کرد. به جای تفاهم و انسجام داخلی، دست به سرکوب مخالفان و اپوزیسیون زد. همه این موارد طرح شده، زنجیره وار و پشت سر هم رخ داد که نهایتا به فقدان مشروعیت سیاسی مادورو منجر شد. مضاف بر اینکه، مجلس ونزوئلا در دست نیروهای اپوزیسیون به رهبری خوان گوایدو افتاد که به هر حال خود را نماینده و انتخاب مردم می دانند که بر همین مبنا مخالفت های خود را علنی کردند که در نهایت گوایدو در جمع بسیار زیادی از مردم معترض، سوگند ریاست جمهوری خورد. اکنون چند مساله بسیار مهم است.

اول اینکه وضعیت به اینجا کشیده شده و مادورو هم با همان سیستم چاوز رفتار و تاکنون نیز ارتش و وزارت دفاع ونزوئلا از دولت مادورو حمایت نموده است. اکنون خوان گوایدو در یک نقطه عطف تاریخی قرار گرفته است که حمایت بیش از 70درصد جامعه پشت اوست. از لحاظ بین المللی و مشروعیت دنیای هم تا حدود بسیار زیادی بخت با او یار است. یعنی به محض قرائت سوگند ریاست جمهوری موقت توسط گوایدو، کشور های بسیار زیادی از ایالات متحده و اروپای غربی تا همسایگان لاتین، از گوایدو حمایت کردند.

در منطقه آمریکای لاتین، بسیاری از کشور های منطقه(به ویژه کلمبیا) به دلیل مهاجرت گسترده ونزوئلایی ها، با مسائل عدیده ای رو به رو هستند. بعضی از عملکرد سوسیالیست ها ناراضی هستند. اما در این حوادث، چند مساله به یاری گوایدو و مردم آمده است. ابتدا مسأله نفت است که امکان دارد با حمایت آمریکا، درآمد نفتی ونزوئلا در اختیار مخالفان مادورو قرار بگیرد. مسأله بعدی شورای امنیت و تصمیم نهایی این شورا است که قرار است تشکیل جلسه گردد و در صورت اعلام حمایت ضمنی از گوایدو حتی در حد صدور یک بیانیه، آنگاه برای دولت مادورو بار حقوقی به همراه خواهد داشت و او را در یک موقعیت ضعیفی قرار خواهد داد که حتی ممکن است به یک جنگ و درگیری داخلی هم منجر گردد. اما نکته مهم در داخل ونزوئلا، ارتش است که تاکنون سران آن پشت مادورو بوده اند، اما نمی توان بدنه ارتش را به طور کل حامی او دانست. اکنون نمی توان ارزیابی دقیقی از موضع آینده ارتش داشت.

در بحث پشتیبانی روسیه و آقای پوتین از دولت مادورو، باید عنوان داشت که حضور روسیه در منطقه آمریکای لاتین، بحث منزلتی است و روس ها قصد ندارند این پایگاه را از دست بدهند زیرا به وجهه خود فکر می نمایند. اما نکته مهم در این تحولات، تصمیم نهایی مردم است. اگر شرایط به شکلی پیش برود که مردم همچنان در خیابان بمانند و از گوایدو حمایت نمایند، وضعیت دولت مادورو تضعیف خواهد شد و با چالش رو به رو می گردد، اما اگر مردم میزان اعتراضات و حضورشان کاهش یابد، مطمئنا قدرت سرکوب مادورو افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است خوان گوایدو دستگیر گردد.

اعلمی فریمان/ کارشناس مسائل آمریکای لاتین/ منتشر شده در روزنامه آرمان

منبع: خبرآنلاین
انتشار: 14 خرداد 1398 بروزرسانی: 4 مهر 1399 گردآورنده: shop98ia.ir شناسه مطلب: 140

به "چند نکته درباره اعتراضات ونزوئلا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چند نکته درباره اعتراضات ونزوئلا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید